--> HISTORIA <--

Pocz¹tki sportu polskiego po II wojnie œwiatowej na terenie Zabrza siêgaj¹ 1945 roku. Nie by³o to ³atwe. Dzia³ania wojenne pozostawi³y zdewastowane obiekty sportowe, brak by³o sprzêtu, a nawet m³odzie¿y chêtnej do uprawiania sportu. Powoli, wysi³kiem wielu dzia³aczy, zaczêto zak³adaÌ kluby sportowe przy zak³adach pracy. Tradycje pi³karskie górniczego Zabrza mia³y swe Ÿród³o w za³o¿onej w 1946 roku dru¿ynie KS "Zjednoczenie". Wkrótce dosz³o do fuzji KS "Zjednoczenie" z KS "Zabrze", a w roku 1948 w wyniku ogólnokrajowej reorganizacji sportu i przejêcia opieki nad sportem górniczym przez zrzeszenie "Górnik" powsta³ jeden silny klub górniczy na terenie Zabrza. Zosta³ utworzony z po³¹czenia KS "Zjednoczenie", KS "Concordia", KS "Pogoù" i KS "Skra" pod nazw¹ ZS "Górnik". Pierwsze lata to okres konsolidacji klubu, ale ju¿ w roku 1952 Górnik awansuje do II ligi, któr¹ w wyniku reorganizacji rozgrywek opuœci³ w roku 1953 na jeden sezon.

Rok 1957 przyniĂłsÂł piÂłkarzom GĂłrnika pierwszy tytuÂł mistrzowski oraz finaÂł Pucharu Polski (1:2 z ÂŁKS). Mistrzostwo ligi wywalczyli dla zabrzan: Machnik i Kaczmarczyk – bramkarze, Florenski, Franosz, Czech, Hajduk – obroĂący, Nowara, Gawlik, Olejnik – pomocnicy, Pol, Szalecki, Kowol, Jankowski, Fojcik, Lentner i WiÂśniowski – napastnicy. W nastĂŞpnych 11 latach GĂłrnik nie schodziÂł juÂż poniÂżej "medalowych" miejsc w tabeli ligowej, co w historii naszego piÂłkarstwa jest wydarzeniem bez precedensu. Tylko w latach 1958, 1960, 1968 zabrzanie zajmowali trzecie miejsce, w roku 1962 byli zaÂś wicemistrzami, natomiast w latach 1959, 1961, 1963, 1964, 1965, 1966 i 1967 zdobyli aÂż siedmiokrotnie mistrzostwo Polski. SzczegĂłlnie imponujÂąca jest "zÂłota seria" lat 1963-1967, kiedy GĂłrnik ustanowiÂł rekord ligi polskiej: 5-krotne pod rzÂąd zdobycie mistrzostwa. W nastĂŞpnych latach do druÂżyny mistrza Polski ÂściÂąga wiele utalentowanych zawodnikĂłw. Kostka – bramkarz, OÂślizÂło, OlszĂłwka, MusiaÂłek, Kulanek, Wilczek, SzoÂłtysik, GorgoĂą, LubaĂąski, Szarmach, ktĂłrzy wraz Polem i Lentnerem zdobywajÂą kolejne mistrzostwa Polski. TytuÂły mistrzowskie w lidze zostaÂły "podbudowane" jeszcze dwukrotnym zdobyciem Pucharu Polski w latach 1965 (4:0 Czarni ÂŻagaĂą) i 1968 (3:0 Ruch ChorzĂłw), rĂłwnieÂż dwukrotnym udziaÂłem w PP 1962 (1:2 z Zag³êbiem Sosnowiec) i 1966 (1:2 z LegiÂą Warszawa). Kolejne boje Zabrzan to pojedynki na stadionach caÂłej Europy, a nawet Âświata. X edycja Pucharu Europy (sezon 1964) przyniosÂła trzy dramatyczne pojedynki z praskÂą DuklÂą - 1:4, 3:0, 0:0, oraz wyeliminowanie GĂłrnika poprzez losowanie.

W 1965 roku GĂłrnik wyeliminowaÂł mistrza Austrii Linzer ASK 3:1, 1:2 , ale w II rundzie ulegÂł praskiej Sparcie – 0:3, 1:3. W nastĂŞpnym roku po wyeliminowaniu mistrza NRD Vorwärts Berlin – 2:1, 1:2, 3:1, ulegÂł w pierwszym fatalnym wystĂŞpie przeciwko mistrzowi BuÂłgarii CSKA Sofia – 0:4, 3:0. Kolejny, szĂłsty juÂż wystĂŞp GĂłrnika w Europie w sezonie 1967/68 przyniĂłsÂł mu pierwszy w historii polskiej piÂłki awans do ĂŚwierĂŚfinaÂłu Pucharu Europy. W pierwszej rundzie GĂłrnik wyeliminowaÂł mistrza Szwecji Djurgårdens IF 3:0, 1:0 – w drugiej – co byÂło najwiĂŞkszÂą sensacjÂą tej edycji pucharu – okazaÂł siĂŞ lepszy od rewelacyjnego Dynama KijĂłw, wygrywajÂąc w Kijowie 2:1 i remisujÂąc w Chorzowie na Stadionie ÂŚlÂąskim 1:1. W spotkaniu ĂŚwierĂŚfinaÂłowym angielski Manchester United F.C. okazaÂł siĂŞ lepszy o jednÂą bramkĂŞ od GĂłrnika. W pierwszym meczu w Manchesterze byÂło 2:0 dla gospodarzy, natomiast w drugim GĂłrnik wygraÂł, lecz tylko 1:0. PóŸniej druÂżyna Manchesteru zdobyÂła Puchar Europy, a zespó³ GĂłrnika Zabrze byÂł jedynym, ktĂłry wygraÂł z mistrzem Anglii w tej edycji Pucharu Europy.

NajwiĂŞkszym sukcesem GĂłrnika Zabrze byÂł awans do finaÂłu Pucharu ZdobywcĂłw PucharĂłw w 1970 roku, gdzie zmierzyli siĂŞ z Manchesterem City – na stadionie w Wiedniu GĂłrnik przegraÂł 1:2.